تحقیق تازه ممکن است پرده از راز رابطه بین استرس، بدخوابی و دیگر اختلالات زندگی روزمره را با چاقی مفرط بردارد. ترشح هورمون های استرس رشد سلول های چربی در بدن را تقویت می کند.
یک گروه تحقیقاتی از دانشگاه استنفورد در پژوهشی که در کنفرانس سالانه بیولوژی سلولی عرضه شد، با بیان این نظریه اعلام کردند که هورمون های استرس مانند کورتیزول که ممکن است در طول فعالیت های روزانه ترشح شود، تاثیری در رشد سلول های چربی ندارد.
به عنوان مثال هنگام از خواب بیدار شدن هورمون کورتیزول در بدن ترشح می شود که طبیعی است. اما نکته ای که نظر این دانشمندان را به خود جلب کرد، رابطه بین رشد سلول های چربی و در معرض استرس طولانی بود. به عنوان مثال بدخوابی مزمن یا جدایی می تواند باعث ترشح دایم هورمون های استرس شود که به تولید سلول های چربی بیشتر می انجامد.
با آنکه هر ساله تنها 10 درصد سلول های چربی در بدن جایگزین می شوند، اما بدن انسان مقادیری زیادی سلول پیش-چربی در خود ذخیره می کند که امکان تبدیل به سلول چربی را دارا هستند.
تحقیقات سابق نشان داده بود که پروتئینی به نام PPAR-Gamma تولید و تکامل سلول های چربی در بدن را کنترل می کند و هورمون های استرس فرآیند تولید این پروتئین را فعال می کنند.
این تیم تحقیقاتی دریافت که سلول های پیش-چربی که در معرض میزان کمی از پروتئین PPRA-gamma (کمتر از میزان متوسط طبیعی) هستند وقتی به طور دایم در معرض هورمون استرس قرار گیرند، تبدیل به سلول های چربی می شوند. اما اگر این استرس دایم نباشد، میزان این پروتئین تنها کم و زیاد می شود.
پژوهشگران می گویند که اثر هورمون استرس بر چاقی مانند اثر گاز در شتاب موتور یک وسیله نقلیه است. اگر به آهستگی بر پدال گاز فشار دایم وارد کنیم در نهایت سرعت ماشین زیاد می شود. اما اگر گاهی پا را از روی پدال برداریم می توانیم سرعت وسیله نقلیه را کنترل کنیم. به همین ترتیب، ترشح دایم هورمون های استرس باعث فعال شدن سلول های چربی می شود. این استرس های طولانی بر اثر مواردی مثل بی خوابی یا دیگر تغییرات در روال زندگی روزمره ایجاد می شوند.

ساینس نیوز